بیزارم از دنیا

حس میکنم در یک اتاق خالی هستم

ایستاده و متعجب
نه ! آنجا دیگر هیچ صدای خنده ای نیست
و من تنها هستم ، همه اینها واقعی هستند!
در این دنیای سـرد ، این دنیای من نیست...بیزارم ار این دنیا
شایـد مال او باشد!
نمیتوانم بمانم

رو به روی آئینه میایستم...لکه های خون سـرد 

  

^بازتاب خاطرات^

در تاریکی شب
ماه با چهره معصومانه ، یک رمـان تاریـک
به استقبالش میروم...چقدر زیباست !
گذشتن از دروازه آسمـان و فرار به ستارگان
سفـری ابـدی و رسیـدن به تمامی حقیقت ها!