این قسمت به درخواست برخی دوستان قرار داده شده است....

به ادامه مطلب بروید
یکی از حرکات نمادین و در نوع خود بی نظیر و مورد استقبال اقشار مختلف
جامعه قرار گرفته تداعی گر به تصویر کشیدن وقایع حادثه کربلا می باشد که
در برنامه های عزاداری گذشته نمی توان حس کرد،مراسم شبیه سازی محرم سال
61هجری قمری است در شهر حماسه های عاشورایی شهر نوش آباد باز آفرینی می
شود.
شکل و شیوه اجرای چنین عزاداری همراه با نوحه خوانی و سینه زنی
هم همراه است ولی در بیابانی که با صحنه آرایی تبدیل به واقعه عاشورا
گردیده و اطراف آن را خیل عظیمی از عزاداران حسینی حلقه زده و در وسط میدان
تصاویری زنده از صحنه های نمادین و جانسوز روز واقعه را تداعی می کند در
حالی که نور و صدا و اشک و موسیقی و نوحه خوانی مداح و بوی اسبند و دود و
آه و ناله زنان و مردان سوگوار ترکیبی است از این تراژدی که انسان را به
عمق فاجعه میدان کربلا کشانده و بی تردید وقتی بدنها را در وسط میدان می
بینی اشک و آه حسرت بر چشم و قلب هر بیننده می نشیند و این حس در وجودش
زنده می شود:کاش بودیم و ندای یاری فرزند رسول خدا را لبیک می گفتیم.

زمانی
که کودکی بودیم پای منبر واعظ و مداح می نشستیم و مصائب روز واقعه را
برایمان تعریف می کردند ولی هر کسی در ذهنش تصویری از آن روزها تجسم می
کرد, با تلاش جوانان هیئت حضرت ابوالفضل نوش آباد تمامی این خاطرات حزین در
میدانی وسیع به نام علقمه بازسازی شد و با نوحه سرایی مداح اهلبیت در روز
دوازدهم محرم گویی در حال نظاره صحنه هایی از آن جنگ و کارزار نابرابر
هستیم همان لحظاتی که در کودکی در حسینیه پای روضه های مداحان شنیده بودیم.
نقش
پیکرهای بی جانی که بر روی زمین افتاده اند,جوانان هیئت برای زنده کردن
صحنه های کربلا چندین ساعت بی حرکت و در 3روزبه نشان قرار داشتن پیکرهای
پاک شهدا به مدت 3روزو دو شب در دشت خونین کربلا نقش آفرینی می کنند
عزاداران را به بهت و حیرت وا میدارد.

وقتی
از جوانان سوال می شود چگونه چندین ساعت در وسط میدان در مقابل دیدگان خیل
عظیم جمعیت و سرمای سوزناک و تاخت و تاز اسب و شترها پلکی به هم نمی زنید ؟
در
جواب می گویند زمانی که در نقش شهدای کربلا در زمین علقمه می خوابیم
چشمانمان را که می بندیم فقظ ذکر یا حسین و یا ابوالفضل است که ما را آرام
می کند و ما را از هر عکس العملی در مقابل اتفاقات داخل میدان مقاوم می
کند.
می گوید به عشق مولای سر از تن جدایم حسین آن یکی می گوید به
یاد مظلومیت ها و مصائب خواهر زینب می افتم و این چند ساعت سختی بی حرکت بر
روی زمین را تحمل می کنم.
روز دوازدهم محرم در نوش آباد واقعا
محشری بر پاست اگر دل بسپاری به سیل جمعیت و سادگی مراسم و شکوه و عظمتش تو
را به دشت کربلای واقعی وصل خواهد کرد.

مداحی
که با پای برهنه بر روی خارها می دود و به بازخوانی اتفاقات آن روز حزین
مشغول می شود در حالی که تمام کف پاهایش پر شده از خار و تیغ بیابان دل
داده کوی حسین شده و بر گودال قتلگاه همراه با شبیه حضرت زینب خاک بر سر و
فرق خود می ریزد و با صدای محزون و حرکاتش صدای شیون و زجه جمعیت حاضر را
تا عرش می برد تا این ناله ها و گریه ها و مویه ها قلب ما را جلا دهد
بتوانیم به عمق حرکت حسین پی ببریم و زندگی مان را حسینی کنیم.
مداح
جوان می گوید در اجرای مراسم دل می دهم به حضرت صاحب امر امام زمان و از
او برای اداره و گرداندن این مجلس عظیم مدد می جویم و همین نیت خالص و پاک
جوانان و مداح و میهمانانی که بر روی خاک می نشینند و بی ریا در عزای امام
حسین زجه می زنند بوی عطر ملکوتی حضرت صاحب امر را می شود به خوبی در این
جلسه حس کرد.گویا در داخل جمعیت زنان عزادار حضرت زهرا نشسته که در اجرای
هر مصیبتی که در وسط میدان بازخوانی میشود ولوله میان زنان راه می
افتد.زنانی که از شورع مراسم تا پایانش بی تابانه ناله می کنند و اشک می
ریزند.

مردم
نوش آباد از دیر باز دلباخته خاندان اهلبیت بودند و در شادی هاو جشن های
این خاندان شادی می کنند و در عزای آن خاندان مطهر به سوگ می نشینند و
عزاداریشان هم زبانزد خاص و عام شده است.
شهر کوچکی که واقعه بزرگ
تاریخی را به تصویر می کشد.جوانان دلباخته ای که همچون یاران حسین در مقابل
30هزار لشکر ایستادند کاری حسینی می کنند.
برپایی نمایشگاه و اجرای
مراسم سنتی و شبیه سازی شده ای که نیاز به هزیه های هنگفت و نیروی انسانی
زیادو وقت و زمان طولانی میطلبد ولی در مدت زمان کم و با کمبود اعتبارات
مالی و تعداد کم نیروی انسانی کاری بس بزرگ و حسینی می کنند.

هر
جوان نوش آبادی در محرم به تعداد 10مرد نیرومند و طراح و خلاق و پرتلاش
وارد عرصه میدان می شود که می شود روز 12 محرم فضایی که واردش می شوی با
دست و پنجه آماده می شود.با کمکهای مالی مردمی گردانده می شود.
کافی است پشت صحنه آماده سازی اجرای مراسم را از قبل محرم بیایید نظاره گر شوی تا ببینی اینها از نسل 72تن هستند.
جایی
که دنیا در حال نابود کردن افکار جوانان شیعه برای جدایی از خاندان پیامبر
و محو کردن این عشق و ارادت در زندگی جوانان شیعه هستند
این بار جوانان نوش آبادی با خیزشی عظیم وارد میدان شدند تا بگویند عاشورا زنده است و روز به روز بر عظمت و شکوهش افزوده خواهد شد.

شهر
باستانی نوش آباد در استان اصفهان و از توابع شهرستان آران و بیدگل در
7کیلومتری شمال کاشان واقع است.این مراسم همه ساله درعصر روز دوازدهم محرم
از ساعت 14:30بعد از ظهر تا غروب آفتاب ادامه دارد.
خداوکیلی دست همه جوون های نوشاباد مخصوصا هیئت حضرت ابوالفضلشون درد نکنه.
من خودم میدونم که چقدر زحمت میکشید.مراسم هاتون هم عالیه وروضه های اقای مسلمی زاده عالیتر.
مطلب هم خوب بود.ممنون
یاعلی.ما کوچیکتیم.
ما کاری نکردیم.این شور رو خود امام حسین تو دلا میندازه که...
کاش خودتونو معرفی میکردین.اگه بازم سر زدین و این پاسخو خوندین حتما اسمتونو هم بگین.