دقایقی با قرآن شماره ۲

ممنوعیت افشای عیوب دیگران

لَّا یحُبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَن ظُلِمَ  وَ کاَنَ اللَّهُ سمَیعًا عَلِیمًا(نساء 148)

ترجمه : خداوند دوست ندارد کسى با سخنان خود، بدیها (ى دیگران) را اظهار کند مگر آن کس که مورد ستم واقع شده باشد. خداوند، شنوا و داناست.

* افشاى زشتى‏ها را بارها قرآن منع کرده و از گناهان کبیره شمرده و وعده

عذاب داده است. از جمله آیه 19 سوره نور که علاقه به افشاى زشتى‏هاى مؤمنان را گناه مى‏داند: «إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشِیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ» یعنی : همانا براى کسانى که دوست دارند زشتى‏ها درباره‏ى اهل ایمان شایع گردد، در دنیا و آخرت عذاب دردناکى است‏.

* قانون کلّى و اصلى، حرمت افشاگرى و بیان عیوب مردم است، مگر در مواردی که به انسان ظلم شده باشد «لا یُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ»
* البته آنچه حرام است، افشاى عیوب مردم در برابر دیگران است، نه بازگویى عیوب افراد به خود آنان. چون پیامبر خدا فرموده است: مؤمن، آیینه‏ى مؤمن است‏ ( المومن مرآة المومن  ) بنابراین:
* آیینه عیب را بی صرو صدا می گوید ما هم عیب طرف مقابل را بی سرو وصدا بگوییم.
* آیینه عیب را روبرویمان به خودمان می گوید ما هم عیب طرف مقابل را به خودش بگوییم.
* آیینه اگر گرد زده باشد نمی تواند عیب تو را بگوید، ما هم اگر خودمان معیوب باشیم اجازه نداریم عیب جویی کنیم.
*آیینه مراعات پست و مقام  را نمی کند و عیب دکتر و مهندس و مجتهد و آیت الله و ... را می گوید ما هم .....
*آیینه اگر زشتی ها را می گوید خوبی ها را هم نشان می دهد،ما هم اگر بدی های کسی را می گوییم خوبی هایش را هم به او بگوییم.
* آیینه عیب را در خودش نگه نمی دارد و تا زمانی که جلوی آیینه هستی عیب را به ما می گوید اما به محض اینکه از جلوی آیینه کنار رفتیم، عیب ما را نادیده گرفته و در خودش نگه نمی دارد ما هم عیب مردم را گوشزد کنیم ولی در قلبمان نگه نداریم.
* آیینه مثل ذره بین عیب مردم را بزرگ نمی کند ما هم عیب دیگران را بزرگ نکنیم.
* آیینه را نباید شکست، اگر کسی عیب ما را به ما گفت نباید اذیتش کنیم.