تعدادی موش آزمایشگاهی رو به استخر آبی انداختند و زمان گرفتند تا ببینند چند ساعت دوام میارند.
حداکثر زمانی رو که تونستند دوام بیارند 17 دقیقه بود.
سری دوم موشها رو با توجه به اینکه حداکثر 17 دقیقه می تونند زنده بمونند به همون استخر انداختند.
اما این بار قبل از 17 دقیقه نجاتشون دادند.
بعد از اینکه زمانی رو نفس تازه کردند دوباره اونها رو به استخر انداختند.
حدس بزنید چقدر دوام آوردند؟
26 ساعت !!!!!!!!!!!!
پس از بررسی به این نتیجه رسیدند که علت زنده بودن موش ها این بوده که اونها امیدوار بودند تا دستی باز هم اونها رو نجات بده و تونستند این همه دوام بیارند ...
از گابریل گارسیا مارکز می پرسند:
اگه بخوای یه کتاب صد صفحه ای در مورد امید بنویسی، چی می نویسی؟
میگه: 99 صفحه رو خالی می ذارم،
صفحه ی آخر سطر آخر می نویسم:
... امید آخرین چیزی است که می میرد ...
ممنون آبجی جونم بابت پست قشنگت!
خواهش میکنم گلم
مطلب جالبی بووود ممنون....
خواهش...
بیشتر آدم ها زمانی نا امید می شوند که چیزی به موفقیتشان نمانده است.
من شکوفایی گلهای امیدم را در رویاها میبینم
و ندایی که به من می گوید :
" گرچه شب تاریک است دل قوی دار سحر نزدیک است. "
ممنون از مطلب قشنگتون
خواهش میکنم..
سلام
خیلی متن جالبی بود
امیدوار شدم
سلام
خداروشکر که امیدوار شدین
پروانه ها
آخ
تصور کن
آن ها در اندیشه ی چیزی مبهم
که انعکاسِ لرزانی از حس ترس و امید را
در ذهن کوچک و رنگارنگ شان می رقصاند به گل ها نزدیک می شوند
آنچه کرم ابریشم پایان دنیا میپندارد از نظر پروانه آغاز زندگی است.
هیچ گاه دلت را به روزگار مسپار، که دریایی از نا امیدی است
دلت را به خدا بسپار که دریایی از امید است....
دلت پرامید ....
ممنون عزیزم خیلی جالب و قشنگ بود.
فدات شم عزیزم
سلام
طاعات قبول ......
جالب بود... ۲۶ ساعت یا دقیقه؟؟؟؟
خدایا
شب قدر است و قدر شب قدر تو میدانی
به قدر من ننگر، قدر خویش اعطا کن . . .
آمین
التماس دعا
راستی آپم..... منتظرما.......
سلام
ممنون ..نماز روزه های شماهم قبول
ساعت دیگه