انگشتانم که لای ورق های دیوان حافظ می رود

انگشتانم که لای ورق های دیوان حافظ می رود دست دلم می لرزداما به خواجه می سپارم تا امید را از دلم نگیرد ;دلم می خواهد همیشه بگوید :یوسف گم گشته بازآید به کنعان غم مخور...... ...